Ik tune schoenen uit noodzaak

Paardenlaarzen va Petra Van Dorpe
↳ Paardenlaarzen va Petra Van Dorpe

Out of the box was een portretreeks van mensen wiens leven beïnvloed wordt door schoenen. (sjoez.be, Juni 2010)

Petra Van Dorpe is een echte creatieveling met schoenen. Ze maakt, ontwerpt en bewerkt ze. Dag in dag uit. Een gesprek met een vrouw wiens leven draait om ons favoriete onderwerp: schoenen.

Mijn moeder nam me mee naar modeshows, daardoor kreeg ik interesse in mode en schoenen. Thuis experimenteerde ik daarmee. Ik schilderde en versierde mijn schoenen.Of ik sneed ze open en ontdekte dat er een ijzer in zat. Nu weet ik dat dat een 'cambrure' heet. Daar is het eigenlijk allemaal mee begonnen.

Het shoetunen hoe is dat begonnen?
Uit noodzaak. Soms vond ik schoenen die ik super mooi vond. Dan was ik gek op het model, maar paste de hak er niet bij. Ja dan koop je die schoenen en zet je er zelf een andere hak onder.

Is alles te realiseren?
Nee spijtig genoeg niet.

Heb je al onrealiseerbare dingen waar gemaakt??
Ja, ik heb één van mijn dromen wel al kunnen realiseren. Dat zijn de paardelaarzen. Opeens kreeg ik de kans om ze bij een orthopedist te maken. Uiteindelijk deed ik er twee jaar over om ze af te werken. Het is als een echt kunstwerk.

Die hoeven die zijn toch niet echt?
Nee, dat is een lang verhaal. Daarvoor ben ik naar de hoefsmidschool in Anderlecht gegaan. Deze school is 7 dagen op 7 open, een interessante plek. Op gewone academies zitten naaktmodellen in het midden van de klas, in Anderlecht staat er een paard. Dat is fantastisch toch! Het zijn de schoendokters voor paarden.

Hoe heb je ze dan gemaakt?
De hoeven zijn gemaakt van twee componenten hars, met bovenop een laag was. Ik heb van een echte paardepoot een vacüum vorm genomen en die dan afgegoten. Vervolgens heb ik er mijn pasvorm (leest) in verwerkt.

Wat heb je gedaan met de paardenschoenen?
Ik stel ze af en toe tentoon. Ze zijn eenbeetje mijn visitekaartje.

Met Oxfam organiseerde je workshops shoetuning en in augustus is er misschien een tweede in Luik. Kan iedereen schoenen leren tunen?
Jazeker. Iedereen die gemotiveerd is en zijn schoenen wil veranderen is welkom.

Is het mogelijk om dat te leren op zo een korte tijd?
Het is een complex gegeven. Ik kan niemand op een week leren hoe je schoenen maakt. Tijdens de workshops doen we enkel customizing. Je zet er een andere kleur of hak op. Het zijn kleine dingen. Schoenen leren maken dat duurt jaren. Daarvoor ga je best eerst naar school. Iedereen kan doktertje spelen maar is daarom nog geen dokter.

Je werkt al tien jaar als maatwerker/prototyper in de Muntschouwburg. Is het in de eerste plaats een passie of toch een job??
In de eerste plaats is het een job maar het is tergelijkertijd ook een passie. Ik denk dat dat nodig is. Er komt teveel bij kijken om zomaar een hobby te blijven.

Je hoofdtaak bestaat erin om nieuwe schoenen te realiseren voor producties. Moet je helemaal van nul beginnen bij een ontwerp?
Nee, we krijgen van een ontwerper een aantal tekeningen. Aan de hand van die tekeningen interpreteren wij hoe we die schoen technisch het best kunnen maken. Ondertussen hou je ook nog rekening met het budget, de keuze van het leder, de vorm enzovoort. De maat wordt genomen, dan wordt de leest opgebouwd, de patroon getekend en in leder uitgesneden, we stikken de schacht en doen dan de montage van de schoen en dan moeten we die ook nog laten passen natuurlijk. Dat laatste vind ik het spannendst. Telkens voelt het alsof ik een examen moet afleggen.

Wordt je creativiteit daardoor niet aan banden gelegd?
Helemaal niet. Je moet op een creatieve manier zoeken hoe je een bepaalde schoen gaat maken. Voor Wozzeck moesten we wasbare schoenen maken omdat er veel modder op de scène werd gebruikt. Dat is echt zoeken tot je het juiste materiaal gevonden hebt. Allemaal zeer ambachtelijk en arbeidsintensief.

Kan je je werk makkelijk loslaten?
Momenteel volg ik notenleer en klassieke zang. Ik ben zeer beïnvloed door wat er muzikaal rond mij gebeurd. Het helpt ook om alles even los te laten. Soms moet je afstand nemen om daarna terug te kunnen focussen op wat je bezig bent. ik ben niet dag in dag uit bezig met schoenen. Ik ben zeer geïnteresseerd, maar geobsedeerd zeker niet. Ik kan net zo goed vol verwondering zijn over een schilderij, een heerlijke japanse maaltijd of een prachtig verhaal.

Ben je trendgevoelig?
Ik kleed mij soms vanuit de schoenen. Je kan heel knap gekleed gaan, maar als er de foute schoenen bij draagt, is het niet meer mooi. Ik heb bijvoorbeeld een hekel aan moccassins met witte kousen. Je weet wel, zo van die witte sportkousen.

Heb je soms bedenkingen als je mensen op straat ziet lopen?
Absoluut, dat amuseert mij soms wel. Ik dnek dat je vrouwen echt alles kan doen dragen als het maar mode is. Het is soms erg. Ik vind het jammer dat er zoveel slechte schoenen zijn.

Zoals Crocs?
(lacht) Die vind ik verschrikkelijk. Maar dat is persoonlijk. De kleurtjes zijn wel tof en wie weet schaf ik er mij later nog wel aan.

Je kan ze misschien tunen?
Dat hebben we al gedaan. Mijn chef was ermee bezig. Hij heeft er leder opgezet en heeft ze wat bewerkt met de schaar. Dat gaat best makkelijk. (lacht) Echt erg vind ik flip-flops. Alles wat plastic is of 'made in china'. Dat is echt niet goed voor je voeten. Je kan er rugklachten en vervormde voeten van krijgen. Mensen staan daar dikwijls niet bij stil. De echte prijs betaal je pas achteraf.

Welke modetrend vind je dan weer prachtig?
De Izegemse schoenen uit de jaren 30. Die doen mijn hartje wel wat sneller slaan.

Contact

Petra Van Dorpe: larubia (at) shoetuning (dot) be.